Voorheen had ik er geen oog voor, nee, anders, ik had er simpelweg geen tijd voor. Soms, nee regelmatig kwam het voor dat ik 's avonds nog een prachtig bloeiende plant had staan in de tuin en ik 's ochtends registreerde dat diezelfde plant er ineens een stuk armoediger bij stond. Bloemen weg, bladeren vol gaten of helemaal verdwenen. Die knopjes die er nog aan zaten, waren veranderd van sappig en groen naar dor en bruin. Dahlia's bijvoorbeeld overkwam dat regelmatig. Snail-attacks!!
Voorheen ging ik er aan voorbij; zat ik rond acht uur in de trein, de auto of op mijn werkkamer om mijn PC op te starten. Geen aandacht verder voor die tuin, dat zat er niet in. En nam ik er maar genoegen mee dat sommige planten gewoon maar beter weggegooid konden worden. Want: geen gezicht, die halfdode aangevreten exemplaren tussen de volop bloeiende schoonheden. Het kon trouwens ook best nog even duren voordat de slachtoffers werden verwijderd. Want ook daar had ik niet veel tijd voor. Na een dag werken, is het van: boodschappen doen, koken, eten, kopje thee, beetje lezen of tv kijken of whatever. De halfdode planten buiten hadden niet zo mijn aandacht.
Zo is het dit jaar niet, ik heb een zomer-sabbatical namelijk en de tuin krijg daarom alle aandacht van mij. Alhoewel ik laat begon aan het bewerken van voor- en achtertuin omdat ik pas in juni terug kwam van mijn wandel-retraite. Maar toen ging ik ook meteen volop aan de slag, zodra het weer het toeliet was ik in de tuin te vinden, zowel voor als achter. Heerlijk. Eerst een beetje puinruimen, dood spul van vorig jaar weggooien, tegels en potten schoonmaken. Eens kijken wat er nog gebruikt kon worden. Overgebleven staakjes, in viezige groen uitgeslagen potjes gaf ik een tweede kans, ik knipte het dode hout eruit, gaf de staakjes nieuwe aarde, een scheut Pokon op zijn tijd en zie daar, ze groeiden uit tot schoonheden. Van een vriendin en haar man - in het rijke bezit van een moestuin met kas - kreeg ik veel stekken en plantjes die al geworteld hadden; ook die kregen mooie plekjes in mijn tuin en groeiden uit tot snoepjes voor het oog. Ik kocht een paar nieuwe bloeiers, veel roze en lila dit jaar, ik hield het rustig met de kleurstellingen. De vers ontloken avocado-pit die ik van een lieve kennis kreeg, staat op een perfect plekje en groeit uit tot een ware kamerplant. Die krijgt straks een mooie plek in huis en maar hopen dat hij vrucht gaat dragen. Van diezelfde kennis kocht ik een plastic tuinkasje, een rekje met een soort van plastic regenjas eromheen. Superhandig. Ik zaaide van allerlei leuks in bakjes, zette dat in de kas en tot mijn grote vreugde groeide het als een tierelier. Er staan nu zo'n vier courgetteplanten in mijn tuin, met van die knoepers van grote gele bloemen. Nu maar hopen dat ze nog vrucht geven. Meloenen, pompoenen, Salva-plantjes, radijsjes, tomatenplanten. Indische kers. En zonnebloemen.
Overal waar ik ze tegenkom, staan ze al bloei, die zonnebloemen, metershoog prijken ze in tuinen, kijken van bovenaf naar beneden naar passerende dorpelingen. Sommigen zijn zelfs al bijna uitgebloeid, de bladeren worden al een beetje dor, de bloemen kantelen, ze laten hun hoofd al een beetje hangen. Omdat ik zo laat in het jaar ben gaan zaaien, kwamen mijn zonnebloemen laat tot leven en ze moeten nog gaan bloeien zelfs. Begin juli pas staken de eerste groene puntjes boven de aarde, hoera, hoera, dat werden sprietjes, toen werden echt herkenbare beginnende zonnebloemen met blaadjes en inmiddels zijn ze uitgegroeid tot - helaas - uit hun krachten gegroeide puberplanten die niet bepaald sterk ogen. Toch echt te laat gezaaid en overgepot. Hoe dan ook, ik heb ze een mooi plekje gegeven op de pergola, in een grote pot, vol voedzame aarde. Elke dag krijgen ze water uit de regenton, zacht water. En op zijn tijd een scheutje Pokon.
Ze zijn dus niet bepaald moeders mooiste geworden. En toch koester ik ze. Ik ga ervoor! 'Jullie gaan bloeien, hoor. Laat je niet kisten door je postuur!' En zo doen ze het ook. Mijn peptalk werkt. Ze groeiden een tijdlang dagelijks een centimeter of wat. Nog langer, nog slungeliger werden ze; ik ondersteunde ze met van die stokjes, touwtje erom et voilà, 'doorgroeien maar, rakkers'. Elke ochtend, tijdens mijn inspectierondje bekeek ik ze goedkeurend. 'Well-done, liefjes, doorgaan zo, hoor. Houd moed. Want nog even en dan krijgen jullie bloemen!' En daar gingen ze weer. En ineens zag ik ze, eergisteren, tijdens mijn ochtend-rondje tuin: knoppen!! Hele kleine knoppen, maar... knoppen! Yes!! Ik slaakte een kreetje van plezier. 'Jullie gaan bloeien, zie je wel!? You made it!!'
Nu moet ik nog vertellen dat ook diezelfde zonnebloemen geterroriseerd worden door slakken. Naaktslakken maar ook slakken in huisjes. Ze verstoppen zich overdag onder de pergola of onder de randjes van bloempotten, de krengen. 's Nachts (of als het heeft geregend) komen ze in actie en bepotelen mijn planten dus ook de zonnebloemen.
Soms is het zo erg gesteld met die brutale slijmerikken. Gisteren plukte ik er eentje gewoon overdag, in het volle warme daglicht, van de top van een van de zonnebloemen. Hij balanceerde op het uiterste puntje van de plant, bovenop de knop, daar hing hij angstig te schommelen, niet meer bij machte om naar beneden te klimmen. Ik verschoot ervan. 'Gotverdorie, kreng. Wat doe jij daar??!! Precies op de knop zit je, je weet het exact he, gluiperd. Daar is 't het lekkerst voor jullie slakken, zeker!!??' En ik tikte hem er met de punt van mijn schepje vanaf, ving 'm op in een plantenpotje en woeoeoeoshhhh, zo over de schutting met het kreng. A one way ticket to the street. Zoals ik dat elke ochtend eigenijk wel doe met die smerige slakken. Hops, over de schutting ermee. Soms gooi ik niet hoog genoeg en dan knallen ze tegen de schutting. Pets! Pak! 'Jammer dan, moet je mijn planten maar niet opvreten, kreng!' Als tuinmanager moet je toch ook je agressie een beetje kwijt, ja toch?
So far, so good. De zonnebloemen kunnen elk moment gaan bloeien. Wat een feestje gaat dat worden. Twee of drie van die hele fragiele zonnebloemetjes gaan het worden. Foto's volgen a.s.a.p.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten