Vrijdagochtend vroeg blies je je laatste adem uit. Na een nacht waarin je gelukkig rustig en diep sliep. De avond ervoor bracht je door met je kinderen en kleinkinderen om je bed, je naasten die met elkaar praatten en bij toerbeurt je hand vast hielden en naar je keken, af en toe huilden en je een kus gaven bij het afscheid, terwijl jij daar als Doornroosje lag te slapen, met een warm en roze gezicht. Je achterkleinkinderen waren er ook overdag, om afscheid te nemen van hun 'ouwe oma'. Wat een mooie rustige en waardevolle manier om het leven te verlaten.
Wat lag je er mooi bij, vrijdagochtend, vlak nadat je was overleden; je wangen nog steeds roze en warm. Je nog zo mooie lijf rustig en ontspannen onder het sprei. Het sprei dat je moeder nog voor je maakte, zo'n 50 jaar geleden. Gekleurde gebreide lapjes aan elkaar gehaakt. Al die tijd heb je het gehouden en gebruikt. Met dat sprei over je heen werd je later op de dag uitgeleide gedaan, toegezongen door het personeel van het verzorgingstehuis, zo ontroerend, zo hartverwarmend.
Nu, deze week, gaan we afscheid van je nemen samen met mensen die waardevol voor jou en voor ons zijn. Mensen die jou kenden, die je meemaakten tijdens de feestjes en verjaardagen; mensen waar je mee werkte en waar je er voor was. Mensen die met jou praatten, met jou dansten, je een leuk en lief mens vonden. Moedertje Rie in haar mooie, verzorgde vrouwelijke kleding, altijd op hakjes. Vooral die witte hakjes, daar heeft iedereen het over.
We hebben mooie muziek voor je afscheid uitgezocht, prachtige foto's ook waarop je zo leuk en vrolijk staat, echt, altijd lachend, als een bloem die altijd open stond. Er worden mooie verhalen over je verteld, voor jou en over jou. We hopen dat je ervan geniet, daar, in de hemel. We doen het voor jou, moedertje Rie, je bent 95 jaar altijd zo lief en goed geweest voor iedereen, voor ons, voor mij, je schoondochter sinds bijna 45 jaar.
Daar ga je, moedertje Rie, naar Johan, naar jouw moedertje, je vader, naar je broers en andere naasten die hier niet meer zijn, maar bovenal, daar ga je naar Corrie, je zusje die je zo vroeg hebt moeten missen.
Rust zacht, moedertje Rie.
in liefde,
Ilse
Geen opmerkingen:
Een reactie posten