Al tijden vinden we dat we er een moeten kopen. In het kader van duurzaamheid. En omdat het geld scheelt. En omdat het leuk staat, zo'n ding in je tuin. De man heeft al er ook al tijden op zitten googlen en appte af en toe een plaatje door. 'Ja, mooi', zei ik dan en ging over tot de orde van de dag. Hij ook, trouwens. We vergaten het net zo snel weer.
Maar, nu ik tijdens een zoek- en opruimactie ineens voor bijna 200 euro cadeaubonnen tegen was gekomen, is de tijd rijp om nu toch echt, nee echt eens zo'n ding aan te schaffen. Met een beetje geluk blijven we onder die 200,00 en yes oh yes, dan kunnen we ook nog 80,00 subsidie beuren van de gemeente. 'Reken je rijk', grappen we en gaan op stap. Op naar het kluswarenhuis. 'Kijk', zegt de man, 'hier heb je 'm', en hij houdt halt bij 2 megagrote exemplaren bij de entree. Net zo groot, of klein zo u wilt, als ik. Grijs. 'Mmmm, die kleur vind ik niet zo mooi. En deze zijn wel mega-groot. Dat past toch niet in onze medium-size tuinen? Laten we binnen nog even verder kijken wat ze hebben.'
Maar eerst gaan we naar de balie voor mensen met vragen en problemen. Of we onze cadeaubonnen hier kunnen verzilveren, vraag ik. 'Ja hoor, geen probleem.' Opgetogen vervolgen we onze weg en vinden al snel tussen de hoge schappen vol planken, zagen, boren, sanitair en allerlei andere klusdingen (met her en der een lokkertje voor de dames zoals gezellige mandjes of houten verpottafeltjes) wat we zoeken. Daar staan er nog een paar, gelukkig. In deze tijd van het jaar zou het zomaar kunnen zijn dat alles op is. Maar nee dus, we hebben geluk. Er staan twee types: een zwarte dikbuikige bierton look-a-like met een lelijk kraantje - net een klein, gekrompen piemeltje - en een slanke, ranke groene met een onopvallend charmant slangetje in plaats van zo'n kraantje. Die wordt het dus, die groene.
Bij de kassa zien we voor ons een ouder stel bij het afrekenen de app van het klusparadijs tonen en de man hoort dat ze dat 20% korting op levert. Dus wij stappen uit de rij en zetten razendsnel die app op de phone. En ja hoor, bij het afrekenen moet ik de app tonen, beetje scrollen tot aan 'korting' en bliep bliep middels de scan gaat er 20% van het bedrag af. 'Zo, joh, da's fijn', zeg ik met een big smile. 'En dan nu de cadeaukaarten', vervolg ik helemaal een beetje zenuwachtig. Waarom die zenuwen, weet ik nog steeds niet, maar het zij zo. Ik haal het stapeltje uit mijn tas, had ze thuis al netjes bij elkaar in een mapje gedaan met geeltjes erop met de geldelijke waarde per kaart. En bliep. Bliep. Bliep. Daar gaat het bedrag naar beneden en naar beneden tot ... nul euro!! Hoeraaaa! Nu hebben we en korting en we hoeven niks te betalen en dan gaan we ook nog fijn subsidie beuren!
Blij als kinderen lopen we naar buiten en leggen onze trofee achterin. Omdat nog niet alle cadeaubonnen zijn verzilverd gaan we ook nog even naar zo'n winkel vol dier-voeder, degelijke plantenpotten en bloeiende terrasplanten en nog meer best wel dure dingen voor in de tuin. Van de laatste cadeaubonnen kopen we oh hoe duurzaam een ... insectenhotel!! Een best wel degelijke, van zwaar hout, vol leuke dingetjes waar de insecten blijkbaar dol op zijn.
Joelend als twee echte oer-hollandse krentenkakkers rijden we naar huis, met onze auto volgeladen met duurzaam spul. 'Geen cent teveel hoor!! Nee, geen cent betaald, hoor. Haha.'
En oh ja, de regenton past precies en staat beeldig. Nu nog een beetje regen, ik denk dat we daar maar voor moeten gaan bidden of een regendansje moeten gaan opvoeren vanavond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten