Al zes weken hebben we niet gewandeld. Okay, af en toe een korte wandeling van hooguit tien kilometer, zo'n huis-tuin-en-keuken-wandeling op de zondagmiddag of op weg naar paps en mams en weer terug. Of om er gewoon even uit te zijn na (of soms tijdens) een dagje 'alweer thuiswerken.' Maar een echte, zo'n vooraf uitgestippelde 'ergens in een fraaie omgeving', van punt naar punt ingebracht op een van onze wandel-appjes, beladen met een rugzak vol krentenbolletjes en met onze ferme wandelschoenen aan de voeten... nee, daar is het al een tijd niet meer van gekomen.
En dat terwijl we ons eigenlijk - let op dit woord, eigenlijk... zo veelzeggend - fanatiek zouden moeten voorbereiden op onze wandelretraite van maart tot juni dit jaar.
Ergens eind november raakte de klad erin, in die voorbereidende lange afstandswandelingen. Hoe dat zo kwam? Heel simpel: doordat het heel vaak op onze wandelzondag enorm slecht rotweer was, met regen en kou. En omdat een aantal feestdagen op de zondag viel, te weten: Sinterklaas, Kerst en Nieuwjaarsdag. Ik bedoel maar: dan ga je toch niet wandelen, op zulke dagen?
'Jammer, maar helaas', zeiden wij tegen elkaar, knus naast mekander gezeten in onze gezellige huiskamer. Dekentjes over de beentjes. Met de afstandsbediening in de hand, klaar voor weer een avondje 'bingen'. Want wat deden we wel de afgelopen zes weken? Nou, we kochten een televisie. En wat voor een!! Een smart-tv! Zo'n groot scherm werd het - van tig inch - opgehangen aan een draaibare arm zodat we 'm in verschillende standen kunnen zetten.
Na vijftien jaar tv-loos door het leven gegaan te zijn, ging er met recht een wereld voor ons open. En merkten we hoe enooooorm 'zooooo jaren negentig' wij nog dachten over hoe een tv zou moeten werken. Niks geen aan- en uit-knopje meer indrukken rechtsonder het scherm Niks niet meer slechts kiezen tussen publieke en commerciële zenders. Nee, een scala aan mogelijkheden bood zich aan op dat grote scherm. Duizelingwekkend! Wat veel zenders! En allerlei apps. En dat alles moesten we eerst natuurlijk eerst Ac-Ti-Veren. Hoe? Ja, voor jullie ervaren tv-kijkers geen probleem, maar voor ons 'old-fashionista's' een waar mirakel. En best ingewikkeld. Maar het lukte. Alles ging via je telefoontje. Parbleu! Appje hier, codetje daar et voilà, we konden dit weer kijken en dat weer zien.
Al snel lag onze koffietafel vol met afstandsbedieningen en oplaadsnoeren en van die manuals (die je nooit leest) dus ook daarvoor moest weer iets worden aangeschaft. Een dressoir werd het, voor onder de smart-tv. En na enkele weken vonden we toch dat het best lastig tv kijken was op de twee niet-draaibare-stoelen, dus kochten we twee schattige okergele draaistoeltjes. Onze eens zo vredige ZEN-huiskamer - waar alleen de vele, grote kamerplanten recht van spreken hadden - is nu dus een soort van thuis-bioscoop geworden. Met de smart-tv als lawaaierig centraal middelpunt.
Maar goed, het wandelen schoot er deerlijk bij in. Geen wekelijkse portie frisse lucht, zon, wind met heel af en toe wat drupjes regen; geen stappenderwijs - in cadans wandelend - gepeins terwijl je omringd wordt door weilanden met koeien die naar je toekomen en die je mag aaien over hun natte snuit; geen RUST-boerderijen (waar je overheerlijke room-ijsjes kunt eten) en geen fraaie bomenrijen langs de weg waaronder licht en schaduw om voorrang vechten; geen glinsterende, spiegelende waterpartijen doorkliefd door boten en schepen. Maar wel de kachel op 21, schemerlampjes aan en maar kijken naar NPO, Netflix, YouTube, KPN-tv, Samsung-tv en nog veeeeeel, heeeeel veeeeel ander moois.
Een gejuich steeg op toen wij onze zelfgeschoten foto's kamerbreed te zien kregen op dat grote scherm. Hoe fraai! De prachtige foto's van Hongkong, met de kleurige neonverlichte tokootjes in de verder donkere straten, met de hoge gebouwen waar tussendoor het nevelige licht in banen naar beneden reikte, om de woelige groen-grijze wateren van de Zuid-chinese zee te strelen. Duizend keer mooier nog dan op het schermpje van onze lap-tops. En de foto's van Cadiz, onze favoriete Spaanse stad, van de Semana Santa en dat betoverende licht van over de Oceaan. En OMG, wat een zaligheid: de Tiny Desk Concertjes en de Scared Pocket video's en nog veel meer snoepjes voor het oog en oor maar dan megagroot. Za-lig!! Tegenwoordig begin ik mijn dag met zulke lekkere muziekfilmpjes. Super chill!!
En zo zaten we laatst dus saampjes naast elkaar, - genietend van al dat fraais een paar meter bij ons vandaan - bij een kopje thee met een stukje chocolade en we zeiden we tegen elkaar: 'Zeg, we hebben al een tijdje niet meer gewandeld, he? Hoe zit dat eigenlijk met onze plannen voor die wandelretraite? Willen we dit heerlijke, knusse, warme huis eigenlijk nog wel verlaten? Om daar ergens op Sicilië in weer en wind te gaan wandelen over pelgrimspaden? Met van die enge klote-honden die in je poten bijten? Met honger en dorst en nergens een wc... 's Avonds na lang zoeken een B&B vinden, waar je niet goed slaapt in je gammele bedje, met honger in je lijf want tja, slechts 1 pizzeria in het dorp die toevallig net dicht ging toen wij aankwamen ... Gaan we onszelf dat echt aandoen? '
Het antwoord hierop was, na enig wikken en wegen en weifelen en twijfelen: 'Ja, ondanks dat (en wat een onzin om te denken dat die wandelingen zo zullen verlopen): we gaan.' Al is het maar omdat zo'n beetje de halve wereld een soort van jaloers op ons is, dat wij dit gaan doen en vooral op dat we dit kunnen doen. Maar ook natuurlijk, omdat de wandelretraite een bedoeling heeft. Welke dat is, daarover ga je meer lezen in onze logjes die ik ga publiceren op ons wandelblog op Pindat.com.
Wil je ons volgen? Je bent welkom op SoulVoet. Daar vind je trouwens al aardig wat logjes over onze enthousiaste 'voorbereidende wandelingen' met best heel mooie foto's (al zeg ik het zelf). Vanaf begin maart verschijnt daar dus een reeks aan logjes over onze wandelingen op Sicilie, Sardinie en in Spanje. En - hopelijk, ijs en weder dienende (want het is dit weekend echt alweer fokking-rot-weer) - voor die tijd nog wat verslagen over onze voorbereidende zondagse lange-afstands-wandelingen in ons eigen prachtige Nederland.
